Naaien, naaien en nog eens naaien,…

Zoals ik al schreef zijn de vlaggetjes voorzien van de naam van de baby. 
Jaja, de hamvraag wat wordt het? Nee, we verklappen het nie! Nog een paar maand geduld dus. Speculaties alom, het is eigenlijk best grappig. Iedereen heeft wel zijn/haar theorie.
Doopsuiker is zo goed als af, geboortekaartje ook. We kunnen met een gerust hart binnen drie weken op reis vertrekken. Wat kijk ik daar naar uit! In mijn stiekeme dromen loop ik door de lavendelvelden met mijn bolle buik. Ja bol is het woord wel… 
Waar gaat dat stoppen vraag ik me soms af. Zolang de baby maar goed groeit!



 

Leave a Reply